Κουκούλι-Γεφύρι Κόκκορη
Το Νοέμβρη που μας πέρασε, όπως ήδη σας αφηγηθήκαμε μέσα από προηγούμενη ανάρτηση, ταξιδέψαμε στο Κεντρικό Ζαγόρι και απολαύσαμε τη φθινοπωρινή ομορφιά του. Τότε σας είχα υποσχεθεί να σας ανεβάσω αναλυτικά την πεζοπορική διαδρομή που ακολουθήσαμε με τον 3,5 ετών μικρό μας και που ευχαριστηθήκαμε όλοι. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε κι έτσι στη συνέχεια θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για τη διαδρομή, το φωτογραφικό υλικό μας, tips, αλλά και link για το wikiloc που θα φέρει τη διαδρομή απευθείας στο gps/κινητό σας!
Η διαδρομή μας ξεκινάει από το χωριό Κουκούλι στο κεντρικό Ζαγόρι. Χωριό που αξίζει να επισκεφθείτε για την υπέροχη θέα του, τα όμορφα κτίρια και τις βρύσες του και φυσικά για το καφενείο του Βικογιατρού στην πλατεία! Μόλις βρείτε την πλατεία του χωριού με την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, έχετε βρει και την αρχή του μονοπατιού μας. Το μονοπάτι είναι ξεκάθαρα σηματοδοτημένο ενώ στην αρχή του θα βρείτε και ενημερωτική πινακίδα. Στο πρώτο μέρος της διαδρομής, θα περπατήσετε μέσα σε ένα υπέροχο δάσος από βελανιδιές, το οποίο ανάλογα με την εποχή που θα το επισκεφθείτε θα σας χαρίσει μοναδικές εικόνες. Καταπράσινο την Άνοιξη, δροσερό το Καλοκαίρι, λευκό το Χειμώνα ενώ το Φθινόπωρο που το περπατήσαμε εμείς, ήταν στρωμένο με ένα υπέροχο «χαλί» από πεσμένα φύλλα!
Μέχρι να βγείτε στον κεντρικό δρόμο το μονοπάτι στο σύνολο του είναι λιθόστρωτο, οπότε δεν θα χρειαστείτε κάποιον ειδικό εξοπλισμό για να το διασχίσετε. Καθώς θα βγείτε στον κεντρικό δρόμο, ακολουθείτε τα γνωστά κόκκινα βελάκια και μετά από πορεία 10 περίπου λεπτών παράλληλα στο δρόμο θα φτάσετε στο Γεφύρι του Κόκκορη. Το κομμάτι αυτό της διαδρομής αν και πατάει στην άσφαλτο, δεν θα σας αφήσει ανικανοποίητους καθώς θα θαυμάσετε τους βραχώδεις όγκους, τα διάφορα είδη πουλιών ενώ θα απολαμβάνετε τον ήχο των τρεχούμενων νερών και το θρόισμα των φύλλων.
Η συγκεκριμένη διαδρομή που επιλέξαμε να κάνουμε αποτελεί κομμάτι της χαραγμένης πεζοπορικής διαδρομής Κουκούλι-Κήποι, καθώς όμως δεν ήμασταν μεγάλη παρέα για να έχουμε 2 αυτοκίνητα (ένα στην αρχή της διαδρομής, κι ένα στο τέλος) και είχαμε μαζί μας και το 3,5 χρονών μικρό μας έπρεπε η πεζοπορία μας να προσαρμοστεί στα δεδομένα αυτά. Τελικώς μετά από μία στάση για σνακ στο Γεφύρι του Κόκκορη, επιστρέψαμε από την ίδια διαδρομή όπως ήταν σχεδιασμένο! Ακολουθούν tips και το αγαπημένο σας link στο wikiloc για να έχετε τη διαδρομή στο κινητό\gps σας αν θελήσετε να κάνετε την πορεία!
Tips:
- Το μονοπάτι αν και πολύ εύκολο (στην ουσία πρόκειται για ένα αρκετά φαρδύ, λιθόστρωτο καλντερίμι), έχει σημαντική υψομετρική διαφορά, οπότε υπολογίστε μία όμορφη κατηφόρα που θα χαρούν όλοι, αλλά στην επιστροφή η ανηφόρα μπορεί να φέρει λίγη γκρίνια στους μικρούς μας φίλους, κάτι που λύνεται ακόμα πιο εύκολα αν έχετε ένα μάρσιπο πεζοπορίας για μικρά παιδιά!
- Επιστρέφοντας στο χωριό Κουκούλι μία στάση στο καφενείο του χωριού κρίνεται απαραίτητη για να ζεσταθείτε με ένα μερακλίδικο καφεδάκι ή να δροσιστείτε με μια πορτοκαλάδα! Ο “Βικογιατρός” θα σας φροντίσει κατά πως πρέπει!
- Για τη στάση σας στο Γεφύρι θα πρέπει να έχετε μεριμνήσει για νερό και σνακ, καθώς δεν υπάρχει κοντά κάτι που θα μπορούσε να σας τα προμηθεύσει, θα μπορέσετε όμως να ξαποστάσετε στις πεζούλες του πάρκινγκ.
Τεχνικά Χαρακτηριστικά Διαδρομής:
- Χιλιομετρική Απόσταση: 3,6km (από την έναρξη μέχρι τη επιστροφή μας)
- Διάρκεια: 1 ώρα και 25 λεπτά συνολικής διαδρομής
- Υψομετρική διαφορά: 173m
Link για Wikiloc:
https://el.wikiloc.com/peripatos-diadromes/zagori-17-11-18-32511099
Μη διστάσετε να με ρωτήσετε για περισσότερες πληροφορίες και υλικό!!
Καλές διαδρομές!
Σας φιλώ,
Κωνσταντίνα
Τι όμορφη που είναι η Ελλάδα μας… όλες τις εποχές! Πολύ όμορφη ανάρτηση!!
Κάθε εποχή μπορείς να τη χαρείς!Δύσκολα γίνεται απροσπέλαστη!Όλα στο μέτρο του ανθρώπου. Καλημέρα!
Υπέροχη ανάρτηση Κωνσταντίνα! Πόσο μου αρέσει το περπάτημα σε τέτοιες διαδρομές. Να ανοίγει η καρδιά σου, να παίρνεις βαθιές ανάσες, να χάνεσαι με τη σκέψη… Πολύ όμορφα!!!
Αυτό που αγαπώ περισσότερο στις πεζοπορίες είναι η ησυχία που επικρατεί στο μυαλό μου!Το ανοιχτό βλέμμα για να ρουφήξω τις εικόνες, τα ανοιχτά ρουθούνια που γεμίζουν δροσιά, την καθαρότητα του μυαλού για να σκεφτεί που θα ειναι το επόμενο βήμα. Να είμαστε καλά και τα μονοπάτια είναι αμέτρητα!
Υπέροχες εικόνες και υπέροχη ανάρτηση! Δεν έχω τολμήσει πεζοπορία με τα παιδιά, αλλά μου άνοιξες την όρεξη! Δε φαίνεται ακατόρθωτο!
Θέλει λίγο οργάνωση παραπάνω, αλλά αξίζει τον κόπο για όλους!Ελπίζω να σας βοηθήσουν και τα wikilocs!Πάντα είμαι εδώ για περισσότερες διευκρινήσεις!
Υπέροχες φωτογραφίες
Ευχαριστούμε πολύ!